Klik hier voor Wimpies Poppentheater

   
 

  Home

 

  Info & Route   

    70 JAAR
 

  In Memoriam

 

  Historiek

 

  Poppen

 

  Poppenspelers

 

  Fotoalbum

 

  Verjaardagsformule

 

  Voorstellingen

 

  Agenda

 

  Nieuwsbrief

 

  Volwassenen

 


 

Een Overzicht:

Klik op jaartal :

Historisch 19   2024
Historisch 18   2023
Historisch 17   2022
Historisch 16   2021
Historisch 15   2020
Historisch 14   2019
Historisch 13   2018
Historisch 12   2017
Historisch 11   2016
Historisch 10   2015
Historisch 09   2014
Historisch 08   2013
Historisch 07   2012
Historisch 06   2011
Historisch 05   2010
Historisch 04   2009
Historisch 03   2008
Historisch 02   1953
Historisch 01   1952

 


Historiek 1 / 1952
 

 


Ergens in november 1952 komen de bestuursleden van een Ledebergse kaartmaatschappij samen om te bezinnen over het aanstaand koningsfeest. De president stelt voor om het feest eens op te luisteren met een poppenspelvertoning. Aanvankelijk wordt het plan met hoongelach onthaald, maar door de overredingskracht van de voorzitter, draaien de leden toch bij .... en zo geschiedde het ....

Pierre De Wispelaere in 1953 met "zijn" Pierke.Pierre De Wispelaere, speler en decorschilder bij 'Het Spelleke van de Folklore' zal het plan tot uitvoer brengen. Samen met twee andere leden van de kaartmaatschappij wordt die avond voor een geestdriftig publiek de éénakter "Kamers te Huur" opgevoerd, een klucht met het Gentse Pierke in de hoofdrol. Pierre de Wispelaere ziet in één van zijn gelegenheidsmedewerkers, Maurice D'Hondt, een ideale partner voor verdere samenwerking. Zo hielden ze in 1953, samen met Pierre's echtgenote, Ghislaine Impens , hun geesteskind Poppentoneel FESTIVAL boven de doopvont.


Op 7 maart 1953 steekt het gezelschap officiëel van wal in een naburig café. Ze voeren er twee traditionele kluchten op met als spelers Pierre De Wispelaere en Maurice D'Hondt.Maurice D'Hondt (+1999)
De geluidsman van dienst was Adolf Van Nuffel. Fons, de plaatselijke groentenboer, zorgde met zijn tweedhandsbestelwagentje voor het nodige vervoer als het theatertje door gans het land voerde. Pas veel later zou Poppentoneel FESTIVAL over zijn eigen vervoer beschikken via Pierre. Poppentoneel FESTIVAL bleef niet reizen en vond in 1957 een vast stek in de zaal van café Boma, toen uitgebaat in de Veldstraat te Gentbrugge (de huidige Veldwijkstraat). De wekelijkse zondagnamiddag-voorstellingen, van september tot Pasen, gingen van start. Op 10 september 1959 verhuist het gezelschap naar de Moriaanstraat 65 (vroeger nr. 69) te Gentbrugge, waar het nog steeds gevestigd is.

 

Van links naar rechts: Maurice D'Hondt, Pierre De Wispelaere, Ghislaine ImpensVanaf nu groeit het theater, tot een succesvolle groep waarvan de populariteit met de dag stijgt. In de jaren '50 en '60 neemt het gezelschap geregeld deel aan grote tornooien. Meermaals valt Poppentoneel FESTIVAL in de prijzen, waardoor het zelfs erkenning krijgt van het Ministerie van Onderwijs. Dit is ondermeer de stimulans om verder in dezelfde richting verder te werken.

 

 

 

 

 

Adolf Van Nuffel, Maurice D'Hondt, Pierre De Wispelaere, Ghislaine Impens


Er volgen, bovenop de thuis- en reisvoorstellingen, ook nog poppenspelcursussen die het gezelschap organiseert. Tijdens deze cursussen wordt de kunst van het poppen maken en bespelen bijgebracht. Een nieuw hoogtepunt wordt in 1962 bereikt, met het behalen van de provinciale Paul de Mont-prijs voor de speeltekst van "

De Laatste Wil van Koning Honoril. Drie jaar later wordt het stuk nogmaals bekroond met de prijs van het Vlaams Verbond voor het Poppenspel op het Internationaal Poppenspeltornooi te Mechelen. Na het behalen van deze prestigieuze prijzen, krijgt Poppentoneel FESTIVAL een nog grotere uitstraling. De uitnodigingen stromen toe, zelfs van bij de Noorderburen. Tot vier maal toe mag het gezelschap er deelnemen aan grote internationale poppenfestivals (1966-1970-1971-1975).


In de jaren '70 en '80 wordt baanbrekend werk verricht door Pierre De Wispelaere en zijn ploeg. Het poppenspel voor volwassenen wordt nieuw leven ingeblazen.

Hiertoe worden Pierke, Loewie de Lapkensdief en Karelke de Stotteraar

Pierke, Loewie de Lapkensdief en Karelke de Stotteraar

verenigd met een ander traditionele Gentse poppenspelfiguur : Pier de Langenarm,

een Gentste dokwerker die door FESTIVAL in zijn eer wordt hersteld.

Deze 'Volwassen-stukken'

De stroppendragers, smekend om vergeving

gaan steevast in première tijdens de Gentse Feesten,

waar het poppentoneel jarenlang tot in 1992 optreedt. Eerst in de Europabank, later in het Groot Vleeshuis (Hooiaard te Gent).


In 1976 mag het gezelschap aantreden tijdens 's Lands Feest, de feestelijkheden rond het jubileum van wijlen Koning Boudewijn op de Heizel te Brussel.

In 1977 heeft Al Van Dam, woordvoerder bij platenmaatschappij DECCA, een aardige verrassing... Pierkes fratsen in "De Vieze Apotheker" en "De Reis naar de Maan" worden in vinyl geperst en zo vereeuwigd ! In de Aula van de Rijksuniversiteit te Gent

Opening van de tentoonstelling in de Aula van de Rijksuniversitieit Gent

wordt op 7 maart 1978 Poppentoneel FESTIVAL gevierd voor zijn 25-jarig bestaan. De galavoorstelling krijgt een extra cachet door de aanwezigheid van tal van prominenten. De stichters worden gelauwerd door het Ministerie van Cultuur. Ook de tentoonstelling over de voorbije 25 jaar kent veel bijval.

De jaren '80 en '90 betekenen een verjonging van de spelersploeg. Wie zegt verjonging denkt ook aan vernieuwing. Met behulp van de techniek en jonge enthousiaste medewerkers, waaronder ook de eigen kinderen van stichters Pierre en Ghislaine, kent het theater een nieuwe impuls. Er worden tal van nieuwe producties gemaakt en bestaande herwerkt. Gedurende al die jaren bouwt Poppentoneel FESTIVAL aan een enorme collectie poppen en decors. Het gezelschap heeft een heel uitgebreide poppenzolder

Pierre De Wispelaere op de poppenzolder

met honderden gebruiksklare stang- en draadpoppen. Het repertoire omvat
meer dan zestig kinderstukken

    

en zeven creaties voor volwassenen! Er is dus materiaal beschikbaar om nog jaren actief blijven.

Met nooit aflatende energie, maar soms ook met de moed der wanhoop, heeft dit theater de tijd getrotseerd. Poppentoneel FESTIVAL heeft ondertussen
de kaap van 50 jaar overschreden.


Wie vertrouwd is met de poppenspelwereld, of met een andere cultuurvorm bezig is, weet hoe moeilijk het is om zich te handhaven. Bereidwillige medewerkers vinden en een goede groep te vormen, is evenmin evident. Gelukkig kan Poppentoneel FESTIVAL nog steeds verder werken met een trouwe schare medewerkers. Het vijftigste seizoen wordt gekenmerkt door een groot aanbod aan activiteiten. Verschillende voorstellingen staan op het programma, waaronder een gala-voorstelling bijgewoond door Paul Van Grembergen, toenmalig Vlaams Minister van Cultuur. Op deze gelegenheid worden de stichters gelauwerd met eremedailles van het Ministerie van Cultuur. Vanaf 21 juli 2003 mag het gezelschap de titel voeren van Koninklijk Poppentoneel FESTIVAL. De kroon op het werk van deze culturele familie.

Na reeds een hele tijd actief te hebben meegewerkt, nemen in 2003 Wim De Wispelaere en zijn vrouw Christine Dhelft

de fakkel van hun ouders over. Tot op heden blijven ze dit doen, samen met een aantal vrijwilligers die hun hart aan de poppenkast hebben verpand. TRADITIE, KWALITEIT en KUNST is de leuze die hoog in het vaandel prijkt.

Overlijden van Pierre De Wispelaere, stichter van Poppentoneel FESTIVAL

Op 12 mei 2008, stierf op 80-jarige leeftijd Pierre De Wispelaere, amper 7 maanden na het overlijden van zijn echtgenote Ghislaine Impens.

De poppenspel wereld is in rouw.

Niet alleen runde Pierre samen met zijn vrouw 50 jaar lang het poppentoneel Festival, maar was hij ook mentor van menig poppenspeler. Zijn huis en hart stonden altijd open voor
nieuw aanstormend talent.
Zo leerde hij de knepen van het vak aan Jean-Pierre Haegeman (Poppenspel Den Uil), Odillon Fasseur (Poppenspel Pallieter), Hans Hanssensens (Poppentheater Fantasia),
Dieter Vanoutrive (Pedrolino).
De gekende Gentse cabaretiers Pat Remue en Freddy Geirnaert hadden er ook een tijdlang voet aan wal.

Pierre was ook een begenadigd schilder en tekenaar van reclame op verpakkingen,
wie kent immers niet het gekende figuurtje op de verpakking van de Soubry macaroni.

Hij behaalde met zijn gezelschap tal van prijzen met aanzien, ondermeer
de Paul De Mont prijs en het Landjuweel voor Poppenkast.

Hij nam deel en organiseerde later ook zelf poppenspel tornooien.

In zijn rijke poppenspelloopbaan werden meer dan 60 kinderstukken en 7 creaties voor volwassenen geproduceerd. De Gentse volksfiguur, dokwerker Pierke de Langenarm werd door hem terug in eer hersteld.
Er is een rijk arsenaal aan poppen (meer dan 600) en rekwisieten opgebouwd.

In 2003 werd aan het Poppentoneel FESTIVAL dan ook met recht en reden het predikaat KONINKLIJK toegekend.
Sindsdien voert het theater met fierheid de titel ‘Koninklijk Poppentoneel Festival’.

Met Pierre De Wispelaere verliest de kunst- en cultuurwereld een artiest met veel charisma.

Het Koninklijk Poppetoneel FESTIVAL wordt verder gezet door de kinderen
Wim en Christine De Wispelaere- Dhelft.

 

 

MEER INFORMATIE  -> VIJFTIG JAAR DE TOUWTJES IN HANDEN

Deze brochure, over de geschiedenis van Poppentoneel FESTIVAL, is in de zaal verkrijgbaar voor slechts 6,00€

 

Naar Historiek 2 / Vervolg